روز مرگــــــــم

روز مرگــــــــم هر که شیــــــــون کند از دورو برم دور کنیـــــد

همــــــــه را مست و خراب از مــــــــی انــــــــگور کنیــــــــد

بـــــر مــــــــزارم مگذاریــــــــد بیاید واعـــــــــظ

پیر میخــــــــانه بخواند غزلــــی از حافـــــــــظ

روی قبــــــرم بنویسید وفـــادار برفـــــــت

این جـــــگر سوخته خستـــــه از ایــــــن

دیـــــــــــــار برفـــــــــت

از طرف من به تو!
از تمام دنیا تنها همین قلب کوچک را دارم ، همین و بس!
عزیزم تا پایان با تو می مانم چونکه تنها تو هستی کهدلیله زنده ماندنمی

یه عاشق می گه ...

اگه به تو چیزی بشه من خودمو می کشم

یه رفیق می گه ...

اگر بمیرم هم نمی ذارم اتفاقی برات بیفته

............................

قوربونه همه ی رفقایی که دلشون به دلی وصل بوده اون دل شکستتشون

اما باز دلشون دریاست

و هیچ وقت راضی به شکستن دله دیگه نیستن

ماه من غصه چرا؟
تو مرا داری و من هر شب و روز آرزویم همه خوشبختی توست
ماه من!دل به غم دادن و از یأس سخن ها گفتن کار آنهایی نیست که خدا را دارند
ماه من!غم و اندوه،اگر هم روزی،مثل باران بارید،یادل شیشه ایت از لب پنجره عشق زمین خورد و شکست با نگاهت به خدا چتر شادی واکن
وبگو با دل خود،که خدا هست،خدا هست.
او همانی است که در تار ترین لحظه شب راه نورانی امید نشانم میداد
او همانیست که هرلحظه دلش میخواهد،همه زندگی ام غرق شادی باشد
ماه من!غصه اگر هست،بگو تا باشد
معنی خوشبختی،بودن اندوه است
این همه غم و غصه،این همه شادی و شور،چه بخواهی و چه نه میوه ی یک باغند

همه را با هم و با عشق بچین،ولی از یاد مبر،پشت هر کوه بلند
سبزه زاریست پر از یاد خدا
و در آن باز کسی میخواند،که خدا هست و چرا غصه؟!چرا؟

الهی

نه من آنم که ز فیض نگهت چشم بپوشم

نه تو آنی که گدا را ننوازی به نگاهی

در اگر باز نگردد نروم باز به جایی

پشت دیوار نشینم چو گدا بر سر راهی

چــــــــــــرا رفتن؟

چــــــــــــرا نماندن و مبارزه نکردن؟

چــــــــــــرا سوختن و نساختن؟

آخــــــــــــــر چـــــــــــــــــــــــــرا؟؟؟؟

           یادم باشد حرفی نزنم كه دلی بلرزد،

و خطی ننویسم كه آزار دهد كسی را!
یادم باشد كه روز و روزگار خوش است،
و تنها دل ما دل نیست!
یادم باشد جواب كینه را با كمتر از مهر،
و جواب دو رنگی را با كمتر از صداقت ندهم!
یادم باشد باید در برابر فریادها سكوت كنم،
و برای سیاهی ها نور بپاشم!
یادم باشد از چشمه درس خروش بگیرم،
و از آسمان درس پـاك زیستن!
یادم باشد سنگ خیلی تنهاست...
یادم باشد باید با سنگ هم لطیف رفتار كنم؛ مبادا دل تنگش بشكند!
یادم باشد برای درس گرفتن و درس دادن به دنیا آمده ام...
نه برای تكرار اشتباهات گذشته!
یادم باشد زندگی را دوست دارم!
یادم باشد هر گاه ارزش زندگی یادم رفت،
در چشمان حیوان بی زبانی كه به سوی قربانگاه می رود زل بزنم؛
تا به مفهوم بودن پی ببرم!
یادم باشد می توان با گوش سپردن به آواز شبانه ی دوره گردی
كه از سازش عشق می بارد، به اسرار عشق پی برد و زنده شد!
یادم باشد گره تنهایی و دلتنگی هر كس
فقط به دست دل خودش باز می شود!
یادم باشد هیچگاه لرزیدن دلم را پنهان نكنم تا تنها نمانم!
یادم باشد هیچگاه از راستی نترسم و نترسانم!
یادم باشد زنده ام،
یادم باشد خواهم مرد روزی